Suiquijor roadtrip

Na de tocht op mount Kanlaon besloten enkele dagen te bekomen op het ydillische eiland Suiquijor. Je kent het wel, glashelder water, witte stranden, palmboom, snorkelen aan het strand, dat type. Ik had een supergezellig hutje aan het strand, ik kon de golfslag horen (niet zo gezellig s nachts, de eerste nacht vooral was ik eigelijk vooral erg bang, die hutjes zijn niet al te inbreker-proof, eenmaal je er begint over na te denken).

Ik had het ook even lastig om terug alleen te zijn terug. Alleen reizen voor mij zorgt ervoor dat alles 'vlakker' verloopt, de pieken en dalen zijn eruit : als het slecht gaat kan je tegen niemand klagen, waardoor je er maar gewoon doormoet, en als het erg goed gaat (erg mooi, leuk, interessant) kan je dat met niemand delen. Ik heb geen contact met andere touristen, voornamelijk ... omdat er gewoon geen zijn. Het is nu laagseizoen en ik heb ook gekozen voor wat roads less travelled bestemmingen.

Een opgedreven brommer gehuurd in Suiquijor voor 2 dagen. supercool cruisen door het eilandje (70 km omtrek) met hier en daar een stop voor de weg te vragen (verloren gereden nooit, kan ook niet he op zo n klein plukje land, af en toe wist ik gewoon even niet waar ik was) wat dan uitmonde in gezellige gesprekjes. De Fillipino's stoppen me ook altijd eten toe, ik moet dan dit of dat proeven, en hun een hand geven. En iedereen zwaait en zegt vrolijk goededag. Ik voel me af en toe een filmster ;-)

Ik heb hier ook wat op het strand gelummeld, gelezen, gesnorkeld, en mijn eerste duik gedaan !! (meer duikavonturen volgen in december!)

Wist-je-datjes: het land is een van de meest corrupte ter wereld, het was 45 jaar een US kolonie (dat merk je nu nog aan het stratenplan en het eten, en de taal natuurlijk), en het enige Katholieke land in Azie.

Quote van de dag: You need the green ones (voor de benzine voor de brommer, er was rode en groene benzine in glazen cola-flessen, zie foto's)

foto's vind je hier: http://picasaweb.google.com/tineke.cantaert/Suiquijor#

Gisteren dan een ganse dag gereisd, van 5 am tot 7 pm, boot-bus-boot-bus. Wat me vooral opviel was de armoedigheid. Op het platteland en in de kleine dorpjes zijn de mensen wel arm, maar niet armoedig: elk gezin heeft zijn eigen erfje, met een kip of twee en een koe of een geit, en alles is netjes en goed onderhouden. In de verstedelijkte gebieden is er veel meer aftakeling, open riolen, mensen leven er te dicht op elkaar.

Tot later!

T